Κυρία απατά τον Κύριο...

Σήμερα πήρα μέρος σε ένα απ'αυτά τα κουτσομπολίστικα πρωινάδικα. Δεν έχει σημασία ποιο, δεν έχει σημασία γιατί ή μάλλον έχει; Ας αποφασίσετε μόνοι σας. Βαριόμουν τόσο πολύ σήμερα το πρωί προς μεσημεράκι & άνοιξα την τηλεόραση. Δεν είχε τίποτα, ως συνήθως. Τηλέφωνο Επικοινωνίας τάδε, κολλημένο στο κάτω μέρος της οθόνης. Μοίραζαν δώρα ή λεφτά ή κουτιά, κάτι απ'αυτά. Δεν μ'ενδιαφέρουν τα δώρα.
Επόμενος σταθμός, όλα τα λεφτά! Με το πρόσωπο γεμάτο ανησυχία, να κατανοήσουν το πρόβλημα της κυρίας. Πήρα το νούμερο που έλεγε. Μου απάντησε μία κοπέλα & μου ζήτησε το νούμερο μου για να μην πληρώνω. "Μία ζωή την πληρώνω την πουτάνα, αυτά θα τσιγκουνευτώ!" της φώναξα. Δεν μάσησε & το ξαναζήτησε. Της το έκλεισα στην μούρη.
Το βραδάκι θα κάνει παράπονα για την κωλοδουλειά της στις φίλες της.
Επόμενος σταθμός. Κατ'ευθείαν τηλέφωνο. Ούτε που προλαβαίνω να διαβάσω για τί πράγμα μιλάνε. "Απατώ τον σύζυγο μου με τον γείτονα,αλλά αυτός δεν ξέρει τίποτα". Κι όμως ξέρω, λέω απο μέσα μου. Στο τηλέφωνο δεν θέλουν ούτε να με πάρουν τηλέφωνο ούτε τίποτα. Τους ζητάω να αλλοιώσουν την φωνή μου γιατί είμαι γνωστός & που και που τραγουδάω σε κάτι μπουζούκια. Άσχετο! Η παρουσιάστρια με ανακοινώνει στην σύζυγο μου. Μένει άναυδη η κυρία. Εγώ αποφασίζω να το παίξω κύριος στην αρχή. Παρακάλια, να βρούμε μία λύση κλπ. Δεν μασάει, μου αραδιάζει κάτι παράπονα. Την γράφω στ'αρχίδια μου & συνεχίζω. Τί βρήκες σ'αυτόν μωρή; Η αναπόφευκτη σύγκριση! Αλλά & πάλι μονολεκτικές απαντήσεις απο την κυρία. Λες να με κατάλαβε; Ίσως αλλά τί να πει;
Βαρέθηκα & αρχίζω το ξέσπασμα, έτσι απλά, ξαφνικά και απότομα! Βρισίδια, κλάμα, βρισίδια λυγμοί... και πάνω που θα το έκλεινα απειλώντας να αυτοκτονήσω, πέφτουμε σε διαφημίσεις. Έτσι απλά, με διέκοψε στην μέση του "Γαμώ τον..." για να μου πει όλο νάζι & χαζοχαρά "Να δούμε μαζί τους δωροθέτες μας!" Για άλλη μία φορά βαρέθηκα. Τρίτη & φαρμακερή,το 'κλεισα. Όταν επιστρέψανε απο τις διαφημίσεις, είχαν αλλάξει θέμα. Σκέφτηκα ότι ίσως η σύζυγος μου να ήταν βαλτή, απλά για να έχουν κάτι να πουν, μπήκα & εγώ στην φάση & τώρα γελάνε όλοι. Απο τον σκηνοθέτη μέχρι τον τύπο στο κυλικείο.
Αηδίασα, άνοιξα το ψυγείο και πήρα μια μπύρα.

Sunday comes alone again

Είχα τα δάχτυλα μου επάνω στα γόνατα & τα χτυπούσα στο ρυθμό του "Pyramid Song". Λες να το ακούει; δεν νομίζω καθώς η φίλη μου συνέχισε να μου εξηγεί τα προσωπικά της. Είχα πάθει ψύξη με αποτέλεσμα να είμαι κάπως σαν τον Ρόμποκοπ τουλάχιστον στις κινήσεις του κεφαλιού. Οπότε το να κοιτάω μία αυτήν & μία την τηλεόραση ήταν αρκετά επώδυνο. Εστίασα για αρχή στην τηλεόραση, δεν θυμάμαι τί ακριβώς έδειχνε. Πιθανότατα κάποια ενδιαφέρουσα βλακεία. Την άκουγα με πολλή προσοχή, την φίλη μου, & ταυτόχρονα δεν έχανα λέξη απο την εκπομπή. Λες να νομίζει ότι δεν της δίνω σημασία; χλωμό το κόβω γιατί συμμετέχω κανονικότατα στην συζήτηση. Διαφημίσεις, γυρνάω όλο μου το κορμί μονοκόματα & εξηγώ την άποψη μου για τις ανησυχίες της. Συμφωνούμε, διαφωνούμε, ξανασυμφωνούμε, σχεδόν διαφωνούμε μέχρι τις απαραίτητες εξηγήσεις. Ξεκινώ ένα δικό μου θέμα. Το γυρίζει στα προσωπικά της. 2η προσπάθεια, επίσης το συνδέει με τα δικά της & συνεχίζει. ΟΚ λέω, ας περιμένουν τα δικά μου. Όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων... Τέλος συζήτησης!

Πεζόδρομος καφετέρια ήλιος καφές.
Συνέχεια συζήτησης με προσθήκη ενός ατόμου. Πως γίνεται να συζητάνε 3 άτομα, να εννοούν άλλα απο αυτά που λέν & ταυτόχρονα ο καθένας να καταλαβαίνει τα δικά του; Ακόμα δεν το κατάλαβα. Το πρόβλημα μου είναι λέει ότι είμαι πολύ φιλικός απέναντι στο γυναικείο φύλο. Δηλαδή τί πρέπει να κάνω; Να μοιράζω σκαμπίλια δεξιά & αριστερά; Λάθος. Επειδή η συγκεκριμένη φίλη είναι ειδική περίπτωση δεν σημαίνει ότι κάθομαι & συζητάω με όποιον μαλάκα βρεθεί στον δρόμο μου, άντρα ή γυναίκα. Το ακριβώς αντίθετο μάλιστα! Αλλά είναι τυχερή που ανήκει σε ένα κλειστό club 3-4 ατόμων τα οποία χαίρουν της προσοχής μου. Το θέμα είναι, υποστηρίζω, ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται για εμένα. Όλοι κοιτάνε την πάρτη τους. Μόνο τα δικά τους & τίποτα άλλο στον κόσμο δεν χαλάει τη ζαχαρένια τους.
Δράση - Αντίδραση, παίρνεις δίνεις. Γιατί να δώσεις αν βλέπεις ότι δεν θα πάρεις τίποτα;
Τότε έλα να μείνεις με τον φίλο σου.
Τέλος συζήτησης

Χάρηκα που την είδα τόσο δυνατή έστω & αν καμμιά φορά την παίρνει απο κάτω. Απόλυτα λογικό το βρίσκω. Κουράγιο & όλα θα πάνε καλά. Δυστυχώς ο χρόνος δεν τα γιατρεύει όλα!

Ο ουρανός είναι γαλανός και ενάρετος όπου κι αν γυρίσεις να κοιτάξεις. Ο ήλιος είναι ανυπέρβλητος και καίει, ακριβώς μπροστά μου, και σήμερα είναι μία πανέμορφη μέρα.

Bjork - Pagan Poetry

Το θυμήθηκα σήμερα... απο τα πιο όμορφα τραγούδια που έχω ακούσει

Στο λεωφορείο...

Όταν βρίσκομαι στο λεωφορείο & κάθομαι σε μία θέση, ως συνήθως δεν σηκώνομαι για να κάτσει κάποιος άλλος εκτός & αν μου το ζητήσει. Με αυτόν τον τρόπο πιστεύω ότι ο άλλος κέρδισε την θέση του. Όλο αυτό ξεκίνησε & ως ένα πείραμα απο την μεριά μου για να δω πόσοι απο τους συνεπιβαίνοντες έχουν την τόλμη & την απαραίτητη ευγένια να ζητήσουν την θέση απο κάποιον άλλο. Μέχρι σήμερα στις αμέτρητες φορές που χρησιμοποίησα το λεωφορείο δεν μου έτυχε ποτέ να μου ζητήσουν την θέση. Ίσως να έφταιγα εγώ, αλλά δεν παρατήρησα καμμία κίνηση & ως προς τους υπόλοιπους επιβάτες. Σήμερα όμως μπήκε μία κυρία η οποία αμέσως διεκδίκησε την θέση:"Θα μου δώσει κάποιος την θέση του για να κάτσω;" έτσι απλά & αόριστα. Ευτυχώς στεκόταν δίπλα μου. Άρπαξα την ευκαιρία, γιατί αυτό περίμενα τόσο καιρό & σηκώθηκα για να κάτσει. Ούτε ευχαριστώ, ούτε τίποτα. Καμμία λέξη απο το στόμα της! Μετά απο 2-3 στάσεις βρήκα μια άλλη θέση & έκατσα. Οπότε μετά απο λίγο με πλησιάζει μία γυναίκα & στέκεται δίπλα μου. Με την φόρα που είχα πάρει σηκώθηκα & έδωσα την θέση μου & σ'αυτή γιατί απ'ότι πρόσεξα ήταν έγκυος. Σκεφτόμουν λόιπόν σ'όλη την διαδρομή: Καλά κανένας δεν την πρόσεξε τέτοια κοιλιά! Που έχουμε φτάσει ως κοινωνία; Στην επόμενη στάση κατέβηκε η εν λόγω κυρία & εγώ προσέχοντας περισσότερο διαπίστωσα ότι δεν είχα να κάνω με έγκυο αλλά με μία κυρία με κάποια παραπανίσια κιλά... Δεν ξανασηκώνομαι για κανένα!

Κιθαρίστας ψάχνει συγκρότημα

Άκαρπες οι προσπάθειες μου για εύρεση κατάλληλου συγκροτήματος μέσω γνωστών. Οπότε αναφέρω το συγκεκριμένο θέμα στο blog και ελπίζω να βρεθεί τίποτα. Οι επιρροές μου είναι περισσότερο indie/post rock. Περιμένω την ανταπόκριση σας!

Monika @ Residents

Χθές πήγα στο Residents για μία μίνι συναυλία. Έπαιζε η Μόνικα κιθάρα, τραγουδούσε και την συνόδευαν 2 τσέλα. Να πω την αλήθεια δεν την είχα ακούσει πριν αλλά με είχε ενημερώσει ο φίλος απο την Gracestone, την εταιρία στην οποία κυκλοφόρησε ένα split single ότι ήταν αρκετά καλή. Χαίρομαι που είχε απόλυτο δίκιο! Αν και ο ήχος ήταν άσχημος, αν και δεν σταματούσαν να μιλάνε οι περισσότεροι το αποτέλεσμα ήταν αρκετά καλό. Λίγα τραγούδια και καλά. Ρίξτε μία ματιά: http://www.myspace.com/monikarides ίσως σας αρέσει και εσάς.

Τζέμης Μπόντης

-Πάμε να δούμε Μποντ ρε σύ;
-Για πιό λόγο να δώσω λεφτά για τον 007; Αφού βλακεία θα είναι...
-Όχι ρε συ, ο Τζέημς είναι εγγύηση... Κλασσική επιτυχία!
-Γι'αυτό ακριβώς τον λόγο δεν θέλω να τον δω, θα έχει τα ίδια και τα ίδια όπως και οι προηγούμενοι Μποντ. Ο μόνος τρόπος για να ξεχωρίσεις ώς πράκτωρ 007 είναι να είσαι τρισάθλιος στον ρόλο σου και να μην σε αποδέχεται το κοινό ως τον απόλυτο μυστικό πράκτορα, αν και εδώ που τα λέμε δεν έχω δει κανένα μοχθηρό κακοποιό στα έργα να ξαφνιάζεται με την αποκάλυψη της ταυτότητας του Μποντ και να το βάζει στα πόδια.
-Όχι ρε αυτό είναι διαφορετικό, είναι η πρώτη ιστορία του Μποντ και δεν έχει εκρήξεις, ούτε μυστικά κρυσφήγετα με 500 χιλιάδες κομπάρσους κλπ.
-Δεν ξέρω ρε καλά ακούγονται όλα αυτά αλλά τελευταία έχω απογοητευτεί πολύ από τις ταινίες, είναι και το φεστιβάλ τώρα και δεν ξέρω. Πρέπει να πάω για να δείξω σαν γνήσιος Σαλονικιός ότι στηρίζω την προσπάθεια ή να πάω να δω το Saw III στα Ster με ποπ κόρν και κοκα κόλα ως ένδειξη απέχθειας στην ψευτοκουλτούρα;
-Πάμε Μικρού για καμμιά μπύρα;
-Τί ώρα είναι;
-Κοντεύει οχτώ.
-Πάμε για καμμιά εξάδα!

293

Σήμερα απολύθηκα απ΄το στρατό!!! Yupieee... Τέρμα οι ανούσιες βλακείες, ο παραλογισμός και το απόλυτο θέατρο της ξεφτίλας. Τέλος στα εγερτήρια στις 6 το πρωί & το επώδυνο ξύπνημα 2 η ώρα το βράδυ για να πας σε μια γωνία και να κάθεσαι χωρίς κανένα νόημα ένα δίωρο μέσα στο κρύο.
Τέρμα και τα παράπονα για τον στρατό. Απο εδώ και πέρα έχω τις δικές μου ιστορίες.
Για να το γιορτάσω έκανα shopping therapy, τί άλλο; Αλλά επειδή στα ρούχα το γούστο μου είναι ανύπαρκτο, αγόρασα Cd και βιβλία. Απο βιβλία πήρα τον "Βρώμικο κόσμο" του Μπουκόβσκι και το "Ο Επιζών" του Παλάνιουκ. Απο Cd πήρα Four Tet "Remixes" και At the Drive In το "This Station Is Not Operational".
Ευχές τώρα για το μέλλον, να έρθουν όλα καλύτερα απ'ότι τα περιμένω και αν γίνεται να κρατήσω επαφή με 5-6 άτομα που γνώρισα μέσα εκεί.
Αυτά προς το παρόν. Πάω να πιω καμμιά μπύρα.

The return of Damien

Volcano-Damien Rice

Add to My Profile More Videos

Το καινούριο album του Damien Rice λέγεται "9" και με την πρώτη φορά που το άκουσα ξεχώρισα το "Accidental Babies".

Βαβέλ

Πήγα χθές να δω την πολυαναμενόμενη ταινία για την κινηματογραφική χρονιά που άρχισε. Ο Ιναρίτου άψογος στις προηγούμενες ταινίες του, το σενάριο του Ναριάγα και ο ρόλος του Πίτ πίστευα ότι θα ήταν αρκετά για την δημιουργία ενός ακόμη αριστουργήματος. Δυστυχώς το αποτέλεσμα δεν ήταν το αναμενόμενο. Δεν λέω ότι η ταινία ήταν άσχημη, είχε καταπληκτική μουσική, φοβερή φωτογραφία αλλά δυστυχώς κάποιοι χαρακτήρες ήταν απόμακροι. Καλύτερη ιστορία ήταν της Ιαπωνέζας πιτσιρίκας και πιο κοντά στο θέμα που έθιγε η ταινία (ίσως να κάνω λάθος γιατί έχω και ένα άλφα κόλλημα με την Ιαπωνία). Πολύ καλά και τα παιδιά με την καραμπίνα και η οικογένεια τους γενικότερα. Δυστυχώς ο Πίτ όπως και η Μπλάνσετ ήταν απλά μέτριοι. Δείτε την με την ελπίδα ότι κάνω λάθος. Ο Ηλίας παρακαλώ πολύ να την αποφύγει!
Περιμένουμε και ελπίζουμε στα The Fountain, The Science Of Sleep, Zodiac & 300...
Άσε που είναι και το trailer της νέας σεζόν του 24 μάπα! Ακούς εκεί "Jack Bauer must die!", καλά αυτοί που ήταν τα προηγούμενα 5 χρόνια;

Life is a bitch...

"Όχι ρε μαλάκα, όχι!" πρέπει να το είπα τουλάχιστον 20 φορές μέσα στα 2 λεπτά που διήρκησε το τηλεφώνημα. Τώρα που το ξανασκέφτομαι δεν πρέπει να είπα και κάτι άλλο. Η είδηση που άκουσα απο τον φίλο μου ήταν εξαιρετικά οδυνηρή και σας εύχομαι ολόψυχα να μην ακούσετε ποτέ σας τέτοια νέα. Ξαφνικά έχασα κάθε επαφή με τα προσωπικά μου προβλήματα και μπορώ να πω με σιγουριά ότι όλα πλέον πέρασαν σε δεύτερη μοίρα.
Ο Δημήτρης ήταν απο τους λίγους ανθρώπους που έχω γνωρίσει οι οποίοι είχαν απόλυτη επαφή με την πραγματικότητα. Γνώριζε την θέση του στο σύμπαν, προσπαθούσε συνέχεια και με όλη την δύναμη του να εκπληρώσει τα όνειρα του και ως συνήθως το κατάφερνε. Τα τελευταία χρόνια τα είχε αφιερώσει στην αγαπημένη του και την είχε αγαπήσει όσο κανείς άλλος. Άλλη μία ευχή μου προς όλους εσάς ολόψυχα είναι να ζήσετε έναν έρωτα σαν του Δημήτρη. Να αφοσιωθείτε και να δώσετε όλο το είναι σας σε αυτό που ζείτε. Δεν ξέρω πώς να χρησιμοποιήσω τις λέξεις για να σας δώσω να καταλάβετε πόσο άδικο ήταν αυτό που έγινε το βράδυ του Σαββάτου τις 21 Οκτωβρίου. "Ο διάβολος έκοψε το νήμα της ζωής του αγαπημένου μας παιδιού για να μας δοκιμάσει", είπε ο παπάς. Μεγαλύτερη μαλακία δεν έχω ακούσει στην ζωή μου, λέω εγώ. Δυστυχώς δεν πρόλαβα να συζητήσω με τον Δημήτρη όσο θα ήθελα. Το μόνο που θέλω τώρα και απλά ελπίζω είναι να προλάβω και να έχω την δύναμη να δείξω την εκτίμηση και την αγάπη μου στα πρόσωπα με τα οποία συναναστρέφομαι. Δυστυχώς ή ευτυχώς όπως είπε και ο μεγάλος Freddie Mercury "The show must go on"
Θα τα ξαναπούμε