Βράδυ

Μάλλον δεν ήταν μία απο εκείνες τις μέρες αλλά σίγουρα ήταν ένα απο εκείνα τα βράδια. Θα μπορούσα πολύ απλά να καθόμουν σε ένα μαγαζί, να έπινα 5 μπύρες μέσα σε μισή ώρα, να πήγαινα αλλού και να συνέχιζα. Όχι όμως. Θα ήθελα να ήμουν απόψε σε μία μητρόπολη, στυλ Νέα Υόρκη, Λονδίνο ή Εδιμβούργο. Τότε ίσως θα ήξερα τί έπρεπε να κάνω, ή τουλάχιστον δεν θα μ'ένοιαζε. Τώρα όλα είναι δύσκολα. Θα έπρεπε να πάρω το πρωινό λεωφορείο για να πάω σπίτι, να ξερνούσα το αλκοόλ γύρω στις 3 και μετά να συνέχιζα με περισσότερο. Θα ξυπνούσα στο πεζοδρόμιο. Θα έπρεπε να με νοιάζει γιατί δεν απαντάει κανείς στα νοήματα μου. Ποιός είναι αυτός που με προσέχει; Όλοι μας δεν θέλουμε το ίδιο πράγμα; Άλλοι το βρήκαν, άλλοι νομίζουν ότι το βρήκαν και άλλοι ακόμα ψάχνουν ή ψάχνονται. Έπρεπε να το είχα καταλάβει απ'το μεσημέρι, η κιθάρα δεν ακουγόταν καλά!