Sunflowers και γύρος (Τζένη)

Μόλις είχα ξυπνήσει και άνοιξα για λίγο την τηλεόραση. Όταν λέω λίγο εννοώ 5sec για να δώ που άφησα τις παντόφλες μου. Την έκλεισα και πήγα στο ψυγείο να πάρω μία μπύρα να πιώ. Τελευταία, γαμώτο!
Κάθησα λίγο σκεφτόμενος. Έπρεπε να πείσω τον εαυτό μου ότι είχα κάτι να κάνω. Άρχισε η εξεταστική και εγώ νοιώθω λες και έφυγα διακοπές. Το κλασσικό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να απασχολείς τον εαυτό σου με ανούσια πράγματα για να αποφύγεις το διάβασμα. Π.χ. σκούπισμα, πλύσιμο, καθάρισμα,PS,DVD κλπ. Όταν όμως έχεις να σκουπίσεις/καθαρίσεις/πλύνεις κάτι αιώνες, όταν δεν έχεις PS ούτε DVDκαι η TV χρησιμεύει για να βρίσκεις τις παντόφλες σου κάνεις κάτι άλλο. Η αλήθεια είναι μάγκες ότι όταν έχεις ένα μπουρδέλο κάτω απο το σπίτι σου δεν το σκέφτεσαι και πολύ πολύ. Το θεωρείς αμέσως Θείο δώρο.
Ο Νίκος έπρεπε να επέμβει:
-Κάτσε ρε Μπίλυ, απ'τη μία μας λές ότι είναι Θείο δώρο και κουραφέξαλα και απ'την άλλη προχθές μας έλεγες ότι αυτές οι γυναίκες είναι καταπιεσμένες και δεν το θεωρείς σωστό κλπ.
-Ναι ρε μαλάκα, αφού έχω ξεπαραδιαστεί. Οι άλλοι τα πίνουν και γλεντάνε κάθε μέρα, και εγώ ένα Σαββάτο κατεβαίνω στο ισόγειο και μένω ταπί. Είναι καθαρά οικονομικό το θέμα.
-Εσύ τώρα τί γελάς ρε;
Ο Γιώργος απόρησε που το γέλιο του προκάλεσε τέτοια αντίδραση απο τον Νίκο.
-Γιατί ρε πειράζει;
-Ναι ρε, αφού ο άλλος είναι ανισσόροπος. Δεν ακούς τί λέει; Μου έσπασε τ'αρχίδια. Πάω μπουρδέλο δεν πάω. Γαμάω δεν γαμάω. Άντε και ΓΑΜΗΣΟΥ Μπιλάκο!!!
Τρελό γέλιο και απ'τους τρεις.
-Λοιπόν συνεχίζω με το όνειρο. Βέβαια ότι είπα μέχρι τώρα στο όνειρο γίναν σε ένα λεπτό αλλά επειδή σας αρέσει τόσο πολύ θα το ξεφτιλίσω.
Το λοιπόν αποφάσισα να κατέβω στο μπουρδέλο. Η εμφάνιση μου δεν έκανε αίσθηση στον κόσμο που περίμενε, το γεγονός ότι φορούσα μόνο το σώβρακο μου δεν πτόησε κανέναν. Αμέσως σκέφτηκα ότι οφείλεται στην άνεση που είχα με τον χώρο. Έδινα την εντύπωση ότι μου ανήκε. Η Τζένη ήταν στην υποδοχή.
Approximate height of Jenny: 182cm without shoes, 195cm equipped with shoes.
Δικό μου ύψος 170cm, καλά καλά 165cm. Οπότε είχαμε μία μικρή διαφορά την οποία η Τζένη κάλυψε με μία υπόκλιση προς την μεριά μου. Εγώ εισέπραξα ένα φιλί/γλύψιμο στο αυτί και μία ιδέα απ'το στήθος της.
-Καλώς τον Βασίλη. Τί μπορούμε να κάνουμε για σένα;
-Λοιπόν my sweet Jenny. Το πήρα απόφαση. Ήρθε η ώρα να σταματήσω τις επισκέψεις στον οίκο σας.
-Γιατί γλυκέ μου; Είμαι σίγουρη ότι μπορώ να σε κάνω να αλλάξεις γνώμη. Αφού γουστάρεις ρε σύ!
Τώρα πώς κατάφερε και άλλαξε 5 φορές τον ναζιάρικο τόνο της φωνής της μέσα σε μία πρόταση δεν κατάλαβα. Επίσης η Τζένη μπορούσε απλά να μου το ζητήσει, και εγώ θα υπάκουα. Αλλά δεν το έκανε, περίμενε να της εξηγήσω.
Άλλο πράγμα να ζητάς απ'τη γκόμενα σου να χωρίσετε και άλλο να λες στην πουτάνα σου ότι δεν μπορείς άλλο.
-Λοιπόν Τζένη δεν έχω χρόνο να εξηγήσω αλλά πιθανότατα θα φύγω στην Κούβα με το κόμμα για να μαζέψω ζαχαρότευτλα.
-Αχ τί καλά! λες και κατάλαβε τί της είπα.
-Τζένη αυτό που θέλω απο σένα είναι να μου δώσεις κάτι ιδιαίτερο σήμερα. Κάτι αναπάντεχο. Θέλω το χειρότερο δωμάτιο με την πιο βρωμιάρα γυναίκα που έχεις. Σοβαρολογώ όμως, το δωμάτιο πρέπει να είναι πολύ χάλια και η γυναίκα να ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις ενός τέτοιου δωματίου.
-Απίστευτο Βασίλη! Δεν περίμενα ότι θα έρθει αυτή η στιγμή, φυλούσαμε αυτό το δωμάτιο μόνο για σένα.
Την συγκεκριμένη την ψάχναμε 2 χρόνια και σε περίμενε. Κάθε βράδυ ερχόταν με την ελπίδα ότι θα έρθεις αλλά μάταια. Ακολούθησε με.
Ακολούθησα την Τζένη στον διάδρομο και απο την πίσω πόρτα βγήκαμε στο στενάκι πίσω απο την πολυκατοικία. Μπήκαμε στην ακριβώς δίπλα πόρτα την οποία ξεκλείδωσε η Τζένη.
Είμασταν μέσα σε ένα στενό διάδρομο στο τέλος του οποίου υπήρχε μία πόρτα με αλυσίδα και λουκέτο.
-Την κλειδώνουμε κάθε βράδυ. Η γυναίκα είναι μέσα, περιμένει.
Κοίταξα την Τζένη και χαμογέλασα. Μου έδωσε τα κλειδιά απ'το λουκέτο.
-Κερνάει το κατάστημα, είπε και πήγε προς την πόρτα.
Πριν φύγει γύρισε και με κοίταξε για τελευταία φορά.
-Γιατί αυτή τη συγκεκριμένη;
-Θέλω να την ταπεινώσω, είπα και ξεκλείδωσα το λουκέτο.