Storyhood, η συνέχεια...

Μόλις τελείωσα την συνέχεια της ιστορίας στο Storyhood.
Ρίξτε μια ματιά!!!

100...

Πέρυσι στις 21 Ιουλίου ξεκίνησα αυτό το blog μετά απο παρότρυνση του Matron.
Στην αρχή έγραφα ότι μου κατέβαινε στο κεφάλι. Έπειτα όταν απέκτησα το φανατικό κοινό μου ακολούθησα άλλη πορεία και έγραφα ότι μου κατέβαινε στο κεφάλι. Η αρχή είχε γίνει και πλέον δύσκολα μπορώ να περιγράψω αυτό που βιώνω. Για να σας δώσω να καταλάβετε θυμηθείτε τους Beatles όταν βγαίναν στην σκηνή... Πάντα υπήρχε κάποιος backstage που περίμενε με την σκούπα να καθαρίσει όταν τελείωνε το όλο πανηγύρι! Κάπως έτσι...
Τα λέμε σε ένα μήνα στα γενέθλια του blog.
Και για όποιον δεν κατάλαβε αυτό είναι το εκατοστό post μου...
Στο μέλλον ελπίζω να γίνω τσοντοsite για να βγάλω & κανα φράγκο...

Πίσω σου...

Γύρνα το κεφάλι σου και κοίταξε πίσω σου, τί βλέπεις;

Πώς να γράψεις μία ιστορία...

...όταν δεν έχεις έμπνευση; Λογικά κάνοντας πράγματα που σ'αρέσουν & εμπνέεσαι απο αυτά! Βλέποντας ταινίες, ακούγοντας μουσική, δημιουργώντας ιστορίες μέσα στο μυαλό με ήρωες, αντιήρωες, καλούς, κακούς, ίντριγκες
& απλές βαρετές ιστορίες χωρίς κανένα νόημα!
Άρχισε κάτι όμορφο, να δούμε πως θα συνεχιστεί...

3x3 στην εφηβεία...

Στην εφηβεία δεν διάβαζα βιβλία, το διάβασμα το άρχισα μετά & πάλι δεν διαβάζω όσο θα ήθελα γιατί κουράζομαι εύκολα λόγω της μη εξοικίωσης μου. Οπότε 3 βιβλία που διάβασα στην εφηβεία και μου άρεσαν (μετά απο πολύ σκέψη & προσπάθεια) είναι:
1) Philip K. Dick - Do Androids Dream of Electric Sheep? Το βιβλίο στο οποίο βασίστηκε το Blade Runner του Ridley Scott. Cyberpunk rules!!!
2) H.P. Lovecraft - At the Mountains of Madness. Μυθολογία Κθούλου & τα ρέστα... Φοβερός αλλά όλοι μου λένε να διαβάσω Πόε που είναι μέντορας & κλάσεις ανώτερος!
3) Graham Masterton - Ο Άρχοντας του Ψεύδους. Horror/fantasy & πολύ αίμα, μιά χαρά!

Πάμε τώρα στις ταινίες, άλλη μία απογοήτευση της εφηβείας αφού όλο μαλακίες έβλεπα...
1) Star Wars Episodes IV, V, VI. Αμέτρητα Σαββατοκύριακο με τον cousin να βλέπουμε την space opera του George Lucas & να αναλύουμε το κάθε εφφέ...
2) Indiana Jones. Τιτιρίτι τιτιρί!!! Μαστίγιο & καπελαδούρα...
3) Terminator 2. I'll be back και αμέτρητες σφαίρες! Ακόμη μου αρέσουν οι χρωματισμοί σ'αυτή την ταινία!

Και τελειώνουμε με την μουσική που ήταν το μοναδικό πράγμα που ασχολιόμουν σοβαρά τότε.
1) Nirvana - Smells Like Teen Spirit. Θυμάμαι ακριβώς την πρώτη φορά που άκουσα το τραγούδι & το συζητούσαμε με τον φίλο μου στα αγγλικά. Επίσης την ημέρα που πέθανε ο Cobain και περίμενα να ακούσω κάθε ώρα τις ειδήσεις στο MTV μπας και βγεί κανείς και πεί ότι είναι ψέμματα. Με διαφορά η μεγαλύτερη επιρροή στην ζωή μου!
2) Sonic Youth - 100%. Guitar feedback & τα μυαλά στα κάγκελα!
3) Therapy? - Troublegum. Ο δίσκος που με έβγαλε απ΄το λύκειο... All people are shit, bad trip tatooed on my brain!!!

Αυτααααά, τελικά ήμουν πολύ Αμερικανάκι... Προσπαθώ να αλλάξω!

The good old days...

Τέχνη με όρια;

Είναι η τέχνη ελεύθερη απο κάθε μορφής λογοκρισία; Είμαι ελεύθερος να κάνω & να λέω ότι θέλω; Σε αρκετά κράτη όχι. Σε κάποια γίνεται συνεχής & πολύ λεπτομερής λογοκρισία σε όλες τις μορφές της τέχνης. Σε κάποια άλλα η λογοκρισία κρύβεται πολύ καλά πίσω απο συγκεκριμένες μεθόδους & δικαιολογίες. Πόσο μας πειράζουν τα διάφορα έργα τέχνης που σκοπό έχουν να σας σοκάρουν; Αντέχετε; Σας ενοχλούν; Τα λατρεύετε ή είναι κάτι το οποίο δεν σας αγγίζει. Ποιό είναι το όριο που βάζετε στην τέχνη, το οποίο εάν ξεπεραστεί θα νιώσετε προσβεβλημένοι, θιγμένοι, θυμωμένοι ή πολύ απλά στο στόχαστρο του κάθε καλλιτέχνη; Είναι λόγω εκπαίδευσης, παιδείας & ανατροφής ή είναι απλά & μόνο θέμα γούστου;
Η πρώτη φορά που ένιωσα ότι ίσως να φτάνω στα όρια είναι όταν είδα στην τηλεόραση ρεπορτάζ με θέμα το Φεστιβάλ Πορνό που έγινε στο Gagarin πέρυσι αν θυμάμαι καλά. Εάν πήγαινα στο Gagarin πιθανόν να έφευγα πριν τελειώσουν τα happenings για τον πολύ απλό λόγο ότι δεν σκόπευαν οι καλλιτέχνες σε μένα ως target audience. Αυτά που είχαν να πουν δεν με ενδιέφεραν... Αλλά άλλο να μην σε ενδιαφέρει κάτι & άλλο να κλείνεις στόματα. Βέβαια όταν στην μέση μπαίνουν εθνικά σύμβολα, ύμνοι κλπ. μήπως θα έπρεπε να υπάρχει λογοκρισία; Ίσως πάλι όχι... Πραγματικά δεν ξέρω!

Για την Αμαλία...

TOOL - 10.000 days (Wings Pt.2)

We listen to the tales and romanticize,
how we follow the path of the hero.
Boast about the day when the rivers overrun,
How we'll rise to the height of our halo.

Listen to the tales as we all rationalize,
our way into the arms of the savior.
Fading all the trials and the tribulations.
None of us have actually been there,
Not like you...

The ignorant fibbers in the congregation.
Gather around spewing sympathy,
Spare me...
None of them can even hold a candle up to you.
Blinded by choices, hypocrites won't see.

But enough about the collective Judas.
Who could deny you were the one who illuminated?
Your little piece of the divine.

This little light of mine it gives your past unto me,
I'm gonna let it shine to guide you safely on your way.
Your way home...

Oh, what are they gonna do when the lights go down?
Without you to guide them all to Zion?
What are they gonna do when the rivers overrun?
Other than tremble incessantly.

High is the way, but our eyes are upon the ground.
You are the light and the way, they'll only read about.
I only pray heaven knows, when to lift you out.

10,000 days in the fire is long enough.
You're going home...

You're the only one who can hold your head up high.
Shake your fist at the gates saying,
"I have come home now...!"
Fetch me the spirit, the son and the father.
Tell them their pillar of faith has ascended.

"It's time now!
My time now!
Give me my
Give me my wings...!"

You are the light, the way,
that they will only read about.

Set as I am in my ways and my arrogance.
Burden of proof tossed upon non-believers.
You were my witness, my eyes, my evidence,
Judith Marie, unconditional one.

Daylight dims leaving cold fluorescence.
Difficult to see you in this light.
Please forgive this bold suggestion.
Should you see your maker's face tonight,
Look him in the eye.
Look him in the eye and tell him,
I never lived a lie, never took a life,
But surely saved one.

Hallelujah
It's time for you to bring me home.