fukuru

Happy people have no stories!

Saturday, October 21, 2006

Περί κεράσματος

Όλοι λίγο πολύ θα έχετε ασχοληθεί με το ευγενές άθλημα του κεράσματος.
Οι γυναίκες σίγουρα θα έχετε δεχτεί σε κάποιο bar σφηνάκια κερασμένα απο την παρέα που καθόταν απέναντι σας. Οι άντρες θα έχετε κεράσει κατα πάσα πιθανότητα στα κορίτσια απέναντι με σκοπό την γνωριμία. Πιστεύω ότι το να κεράσεις κάποιον δεν θα έπρεπε να είναι τόσο διαδεδομένο & συχνό ως φαινόμενο γιατί αν μη τι άλλο έχει καταντήσει ρουτίνα. Αλήθεια, πόσες χαζογκόμενες πάνω απο 17 χρονών θα εντυπωσιάζονταν απο τον τύπο με τα σφηνάκια; Ελπίζω & πιστεύω καμμία...
Αντίθετα το κέρασμα θα έπρεπε να λαμβάνει χώρα σε ειδικές περιπτώσεις, κάτω απο συγκεκριμένες συνθήκες & για πολύ καλύτερους λόγους απο ένα καμάκι. Τότε & μόνο τότε θα αποτυπωθεί η κίνηση αυτή στο μυαλό του κερασμένου, ο οποίος θα αναπολεί αργότερα τα ευχάριστα συναισθήματα που του δημιούργησε.
Γίνομαι πιο σαφής, η τελευταία φοβερή κίνηση κεράσματος ήταν το καλοκαίρι του 2005 σε έναν γάμο, σε ένα χωριό στα πανέμορφα βουνά των Αγράφων. Είχα πάει εκεί με ένα φίλο, υποκινούμενοι απο την επιθυμία του να συνευρεθεί με μία δεσποινίδα (απ'ότι αποδείχτηκε καλά κάναμε) αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.
Ακολούθησε ο εξής διάλογος:
-Είναι ένας τυπάς που γυρίζει & κερνάει τσίπουρα όλο τον κόσμο, μπορείς να τον βρείς;
Σε 3 δεύτερα το πολύ τον βρήκα γιατί στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο αναγνωρίζαμε άνετα τους συνάδελφους αλκοολικούς.
-Εκείνος με το γιλέκο δεν είναι;
-Αγόρι μου, αυτός είναι!!!
Πίσω στο κέρασμα, ο τυπάς αυτός ήταν φοβερός γιατί πίσω απο το κέρασμα του είχε ολόκληρο σχέδιο & φιλοσοφία κρυμμένη. Το έκανε επειδή γούσταρε τρελά την όλη φάση.
Περίπτωση 2η: Στο Rockwave πέρυσι κατα την διάρκεια της εμφάνισης του Moby & ενώ είχε περάσει αρκετή ώρα, ξεμείναμε απο μπύρα. Η επιθυμία ήταν μεγάλη αλλά ποιός αφήνει τον γάμο να πάει για πουρνάρια; Και έρχεται ο απο μηχανής θεός, μαζί με μπύρες. Πολύ καλή κίνηση & στο απόλυτα σωστό timing...
Thanx mate! Ως τα επόμενα.

Tuesday, October 17, 2006

Dream sequences 2&3

Είχα πολύ καιρό να δω κάποιο όνειρο. Τουλάχιστον να δω κάτι ενδιαφέρον και μετά να το θυμάμαι. Αυτό συνέβη τις προάλλες με 2 όνειρα απανωτά & άκρως ενδιαφέροντα...ίσως!
1ο Όνειρο:
Έψαχνε ένας Κορεάτης (σαν τους μαφιόζους στις ταινίες) να βρει τον αδερφό μου. Η μάνα μου ανησύχησε και μου ανέθεσε την επικίνδυνη αποστολή! Τότε ταξίδεψα στον χωρόχρονο, απο Θεσσαλονίκη βρέθηκα ξαφνικά Καρδίτσα μέσα σε γνωστό video club της περιοχής απ'όπου & τηλεφώνησα στον αδερφό μου. Του εξήγησα & αυτός δεν απάντησε, απλά γελούσε! Ακολούθησε ένα κυνηγητό με τον τύπο στους δρόμους του Edinburgh ώσπου τελικά τον ακολούθησα στο σπίτι του. Τώρα εκεί βρισκόταν με ένα παλιό μου έρωτα & την κολλητή της, η οποία έκανε μπάνιο. Στις πόρτες υπήρχαν ποστερ από ταινίες splatter. Επειδή δεν άντεχα να είμαι κοντά στην Ν. έφυγα & σε 2 nanosec βρισκόμουν σε ένα super market της Θεσσαλονίκης. Με πλησίασε ο Κορεάτης & ζητούσε να μάθει πού είναι ο αδερφός μου. Με μεγάλη αγωνία απαιτούσα να μου πει τί τον θέλει, & μου απαντά: θέλω να του πουλήσω κάτι προβολείς αυτοκινήτου!!!
Έλεος, πρέπει να έχω κάποιο πρόβλημα έτσι; Εάν ακόμα πιστεύετε ότι όλα πάνε καλά με την ψυχοσύνθεση μου τότε περιμένετε γιατί ακολουθεί το δεύτερο όνειρο:
2ο Όνειρο:
Δεν θα πώ πολλά, τα λόγια είναι περιττά εδώ κλπ. είχα γκόμενα την Kelly Osbourne!!! δηλαδή πεθερό τον Ozzy! και σας ρωτώ,ποιός λογικός άνθρωπος ονειρεύεται τους Osbournes;

Sunday, October 15, 2006

Κυρίες & κύριοι η Kaki King...

Kaki King

Add to My Profile More Videos

Friday, October 13, 2006

Sunflowers και γύρος (Η τελική αναμέτρηση)

-Σταμάτα εδώ.
Ο Νίκος πάρκαρε στα δεξιά του δρόμου & κατέβηκαν.
Άρχισε να ψιχαλίζει. Γκίνια βλέπεις.
-Γαμώ την γκαντεμιά μου, ο Βασίλης έβριζε ψιθυριστά. Να πάμε απο καμμιά τράπεζα να βγάλω φράγκα. Γαμώ την οικονομική μου διαχείριση, 300 ευρώ σε 5 μέρες! Να κάναμε και τίποτα πα' στο διάολο! Όλα στο φαϊ και στις μπύρες τα δώσαμε.
-Γιατί ρε μαλάκα, άσχημα πέρασες; Αφού την άλλη βδομάδα την κάνουμε, μετά θα τα ξαναπούμε σε κανα χρόνο. Γάμησε με τώρα. Ο Γιώργος έδειξε ένα γυράδικο.
-Πάμε σ'εκείνο, μια χαρά παρακμή φαίνεται.
Οι τοίχοι ήταν βαμμένοι με ένα αποκρουστικό πορτοκαλί χρώμα, αποτυχημένη απόπειρα δημιουργίας ευχάριστου κλίματος στο μαγαζί. Ο ελάχιστος γύρος που είχε απομείνει είχε γίνει κάρβουνο αποτέλεσμα της αδιαφορίας της υπαλλήλου.
Στάθηκαν μπροστά στον πάγκο & διστακτικά κοίταξαν την υπάλληλο, πιθανότατα περιμένοντας να τους διώξει για να γλιτώσουν απο μία πιθανή δηλητηρίαση.
Ο Νίκος τελικά έκανε την αρχή δίνοντας παραγγελία οδηγημένος απο την μόνιμη πείνα του.
Ακολούθησαν & οι άλλοι, ο Γιώργος έβγαλε τρεις μπύρες απ'το ψυγείο & κάθισαν στο τραπέζι.
Πίσω τους κάθονταν ένας τύπος γύρω στα 50 με παρέα 3 άδεια μπουκάλια μπύρας & ένα μισογεμάτο.
-Αυτό είναι & γαμώ τα καψουροτράγουδα. Είπε ο Βασίλης & ταυτόχρονα σήκωσε το δάχτυλο του στον αέρα, δείχνοντας πιθανόν τα ηχητικά κύματα που έρχονταν απ'το ηχείο.
Ο Γιώργος προσπαθούσε να καταλάβει πιο τραγούδι ήταν, πάντα περίμενε το ρεφρέν γιατί με τα ελληνικά είχε κάποιο πρόβλημα.
-Άκου εδώ, συνέχισε ο Βασίλης & ψιθύριζε τα λόγια:"Έχει σύννεφα απόψε δεν μπορώ τα μάτια σου να δω!
-Εντάξει καλό είναι. Αν και δεν ακούω τέτοια αυτό ακούγεται.
-Τί λε ρε Γιώργο είσαι μαλάκας; Να στο πει γκόμενα αυτό να τρελαθείς μαλάκα!
-Καλά θα ήταν ρε Μπίλυ αλλά αυτά είναι μόνο για τα τραγούδια. Μία μόνο μου έχει πει 2-3 όμορφα λόγια & αυτή τώρα είναι πιο μακριά απ'όλες. Ο Γιώργος κοιτούσε ανάμεσα στην γωνία του ψυγείου & το πουθενά.
Ο Νίκος παρενέβη αφού είχε τελειώσει με τον πρώτο γύρο.
-Τόσα χρόνια αυτήν περιμένουμε μαλάκα αλλά όλο παπάρια τρώμε. Εδώ που τα λέμε, όλοι αυτό περιμένουν, άντρες γυναίκες. Τουλάχιστον η πλειοψηφεία. Και εσύ ρε Μπίλυ θέλεις να τις ταπεινώσεις...
Τα γέλια επανέφεραν τον Γιώργο στον ίδιο χωρόχρονο με τους υπόλοιπους.
-Ρε πούστη μου, ένα όνειρο ήταν. Ξεπεράστε το ρε μαλάκες.
-Ένα όνειρο, πρόσθεσε ο Γιώργος, που φαίνεται η αντιμετώπιση σου απέναντι στο θηλυκό.
????? ο Νίκος
-Να ρε 'σεις. Δεν έχεις πολλές επιτυχίες με τις γυναίκες & ρίχνεις το φταίξιμο σ'αυτές ενώ κατα βάθος φταίς μόνο εσύ & κανένας άλλος. Άσε που δεν κάνεις τίποτα γι'αυτό με πρόσθετο αποτέλεσμα άθελα σου να μειώνεις τον εαυτό σου. Έχω άδικο;
-Πιστεύω έχεις απόλυτο δίκιο για την περίπτωση του Βασίλη.
-Και που το ξέρεις ρε μαλάκα αναλυτή; ρώτησε ο Βασίλης όλο νεύρο.
-Αφού & εγώ έτσι σκέφτομαι! Ο Γιώργος ήταν αν μή τι άλλο αφοπλιστικός.
Πήγε στο ψυγείο, πήρε άλλες 3 μπύρες & επέστρεψε στο τραπέζι.
-Λοιπόν άκου να δεις, είχα πάει στην Πινακοθήκη του Λονδίνου & εκεί είδα τα ένα απο τα "Sunflowers" του Βαν Γκονγκ. Στην αρχή δεν μου άρεσε καθόλου. Εντάξει ιδέα δεν έχω απο ζωγραφική αλλά για κάτι τέτοιο να τρελλαίνονται διάφοροι μου φαινόταν υπερβολικό. Για το προσωοπικό μου γούστο είχε άλλους χίλιους πίνακες καλύτερους απο αυτόν. Μετά απο λίγο βέβαια, όταν τον παρατήρησα καλύτερα & συνήθισε το μάτι είδα την κρυμμένη του ομορφιά. Τα απίστευτα ζωντανά & φωτεινά χρώματα που ήταν λες και μόλις είχε τελείωσει να τον ζωγραφίζει. Και μπαίνουμε στο άλλο σκέλος, για ποιόν λόγο πήγαιναν όλοι στον συγκεκριμένο πίνακα & όχι στους υπόλοιπους εξίσου διάσημους πίνακες; Πιστεύω είχε καταφέρει να ξεχωρίσει απο τους υπόλοιπους γιατί τον διαφημίζανε καλύτερα. Τον είχαν καλύτερα φωταγωγημένο απο τους υπόλοιπους, σαν να τον προσέχαν ιδιαίτερα. Οπότε διαφήμιση, διαφήμιση για κάτι που αξίζει με την δεύτερη ματιά. Το σωστό promotion ώστε να δοθεί η απαραίτητη προσοχή & σημασία και έπειτα ακολουθεί η αναγνώριση της ομορφιάς. Κάτι τέτοιο ίσως να αντιστοιχεί σε σένα & σε μένα, σε εμάς γενικότερα.
-Δηλαδή λες ότι ακολουθούμε λάθος δρόμο;
-Εννοείται! Φίλε πρώτη κίνηση είναι να διαφημίσουμε αυτά που έχουμε να προσφέρουμε. Να πλασάρουμε τον εαυτό μας έτσι ώστε να μπούμε κάτω απο τον σωστό φωτισμό & να μην προσπαθούμε απ'τη σκιά με φωνές να κάνουμε αισθητή την παρουσία μας. Γκέγκε; Όπως είχε πει κάποτε και ένας θείος μου: "Μην πουλάς τον εαυτό σου για λιγότερο απ'όσο αξίζεις!"
Ο Βασίλης κοιτούσε πλέον την μπύρα του.
-Ελπίζω να έχεις δίκιο, είπε & σήκωσε το ποτήρι του.
-Πώς τα φέρνει η πουτάνα η ζωή εεε; ο Νίκος απόρησε.
-Δηλαδή, τον ρώτησε ο Γιώργος
-Είμαστε τρεις φαντάροι στη μέση του πουθενά, τρώμε καμμένο γύρο, θα κατουράμε μπύρα & ούζα για καμμιά βδομάδα, αναλύουμε πίνακες ζωγραφικής & τους συνδέουμε με την σεξουαλική μας ζωή...
-Γάμησε τα! απάντησε ο Βασίλης
Ο Γιώργος τους κοιτούσε γεμάτος απορία:
-Ποιά είναι η δεύτερη πιο θρησκευτική χώρα μετά απο την Thundera;

Wednesday, October 11, 2006

No Junk Food

Πριν 2 μήνες περίπου, είδα ένα ντοκιμαντέρ για τον Κάρλος, τον 20χρονο που σκότωσαν οι αστυνομικοί στην Γένοβα κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων για το συνέδριο των οχτώ πλουσιοτέρων κρατών του κόσμου. Βασικά μιλούσαν οι γονείς του για το ποιός ήταν, τις ιδέες του και γενικά την κατάσταση που επικρατουσε στην Γένοβα εκείνες τις ημέρες. Ένα απο τα πολλά που είπε ο πατέρας του μου άρεσε αρκετά ώστε να προσπαθήσω να το ακολουθήσω. Αρχικά για κανα 2μηνο και μετά όσο πάει. Ήταν κάτι πολύ απλό. Είχε πει "Ο Κάρλος ποτέ δεν πέταξε πέτρα για να σπάσει βιτρίνα στα McDonalds, αλλά και δεν έτρωγε ποτέ σ'αυτά και εκεί ίσως να κρύβετε η δύναμη μας. Στην επιλογή."
Οπότε αποφάσισα απο τότε να σταματήσω τις επισκέψεις σε τέτοιου είδους φαγάδικα: McDonalds, Goody's, Applebees, Friday's, Ruby Tuesday κλπ.
Μέχρι στιγμής τα πάω αναπάντεχα καλά, παρ'όλη την ευκολία που προσφέρουν.
Το επόμενο βήμα είναι πιτσαρίες, γυράδικα κλπ.
Καλύτερο στη διατροφή, στη δίαιτα και στην υγεία.
Θα μου πείτε βέβαια γιατί διάλεξα το λιγότερο επαναστατικό πράγμα που έκανε ο Κάρλος. Ίσως γιατί τελικά να είμαι ολίγον τι δειλός για τέτοια πράγματα ή απλά να έχασα την πίστη μου σε κάθε μορφή επανάστασης.

Monday, October 09, 2006

Perfume

Είναι η τρίτη φορά που προσπαθώ να γράψω το τέλος της ιστορίας με τα Sunflowers κλπ. και αυτή την φορά με σταμάτησε μία κλωτσιά στο restart του υπολογιστή. Οπότε ας περάσω σε κάτι πιο απλό και εύκολο, κάτι που ήθελα να το ρωτήσω εδώ και καιρό. Ποιό είναι το αγαπημένο σας άρωμα; Αντρικό & γυναικείο. Ως προς το αντρικό θα με βοηθούσε σε μία μελλοντική αγορά του αρώματος με το οποίο θα σαγηνεύσω τις γυναίκες & ως προς το γυναικείο θα ήθελα να δώ αν όντως το Angel είναι το πιο γαμάτο άρωμα που υπάρχει.
Thanx προκαταβολικά!

P.S. Επηρρεασμένος απο το Άρωμα του Ζισκίντ που διάβασα πρόσφατα, το οποίο σύντομα βγαίνει σε ταινία.

Monday, October 02, 2006

Pearl Jam the concert...

Λοιπόν δεν ξέρω τί ακριβώς φταίει, πιθανότατα ο κλειστός χώρος & η χάλια ακουστική του ή το γεγονός ότι στην αρενά ήταν κάπως σφιχτά τα πράγματα αλλά ο ήχος ήταν απαίσιος. Δυστυχώς για εμάς μέχρι το πρώτο encore δεν ακουγόταν σχεδόν τίποτα. Οι κιθάρες μπουκομένες μαζί με τον Vedder που ίσα ίσα τον άκουγες. Ο McCready σε κάποια σόλο δεν έβγαζε καθόλου ήχο και σε άλλα ακουγόταν πάνω απ'όλους.
Αλλά who cares? μιλάμε για τους Pearl Jam και όταν βλέπεις το συγκρότημα με το οποίο μεγάλωσες, μπορείς να κάνεις πολλές υποχωρήσεις και να ξεχάσεις σχεδόν τα πάντα. Το γεγονός όμως ότι δεν πουλούσαν μπύρα στο στάδιο ήταν απαράδεκτο...
Αλλά όταν ακούς το Black και τους βλέπεις να συμεριφέρονται στην σκηνή σαν να έρχονται κάθε χρόνο στην Ελλάδα τότε είναι αλλιώς.
15 χρόνια μαζί όπως είπε και ο Vedder, αν εξαιρέσεις βέβαια τους drummer που αλλάζαν κατα καιρούς, & ευτυχώς βλέποντας ότι ο Cameron ταιριάζει καταπληκτικά με τους υπόλοιπους, όλα αυτά τα χρόνια λοιπόν φάνηκαν επάνω στην σκηνή. Πολύ ωραία σκηνική παρουσία & πολύ καλή η επιλογή των τραγουδιών αν και νομίζω ότι το State of Love & Trust έπρεπε να το παίξουν. Δεν πειράζει όμως πολύ, την επόμενη φορά ίσως...
Μέχρι τότε αναμένουμε τις 16 Δεκέμβρη και τους TOOL...