fukuru

Happy people have no stories!

Friday, September 29, 2006

Pearl Jam

Ήρθε η ώρα... Yuppieee!!!! Φεύγω το μεσημεράκι, κατεβαίνω Αθήνα να δω Pearl Jam και Κυριακή μπορεί να πεταχτώ μέχρι Καρδίτσα. Οπότε αργά ή γρήγορα ελπίζω να τα πούμε απο κοντά με κάποιους απο εσάς! Cheers

P.S. Αν είστε Θεσσαλονίκη πάτε στο λιμάνι για την έκθεση κόμικ. Πολύ ωραία ειδικά η θεατρική ομάδα και απο σήμερα έχει και συναυλίες με Παύλο Παυλίδη & B-Movies, Θανάση Παπακωνσταντίνου κλπ. Τα λέμε

Friday, September 22, 2006

In the bus

Λοιπόν μόλις γύρισα σπίτι με το λεωφορείο διότι ώς γνωστόν σήμερα είναι ευρωπαϊκή ημέρα χωρίς αυτοκίνητο κλπ. κλπ. Δεν θα σταθώ στο πόσο οι Έλληνες τιμήσαμε την συγκεκριμένη ημέρα, αφού κάναμε το εντελώς αντίθετο. Είμαι στο μπούς που λέτε, ακούω ράδιο ροκιές κλπ. και παίζει System Of A Down το Such a Lonely Day ή κάπως έτσι τέλως πάντων αυτό είναι το νόημα. Με έχει πάρει απο κάτω και κλασσικά σκέφτομαι πώς θα περάσω καλύτερα το βράδυ. Αλλά πουθενά φώς στο τούνελ λόγω του τραγουδιού γαμώτη μου... Οπότε σταματάμε σε ένα φανάρι και ακριβώς απέναντι σταματάει ένα σχολικό και είναι ένας πιτσιρικάς γύρω στα 6 με 7 χρονών, με χαιρετάει χαμογελάει, εγώ τον γράφω κανονικά αλλά αυτός επιμένει. Πώς λέμε ο επιμένων νικά! Τον χαιρετάω και εγώ, χαμογελάω και γυρνάει ο μάγκας και φωνάζει όλο το λεωφορείο. Σε χρόνο d(t) με χαιρετούσαν γύρω στα 20 πιτσιρίκια. Η διάθεση, το παραδέχομαι ανέβηκε κατακόρυφα.
P.S.
1.Ουδεμία σχέση έχω με τον 25χρονο απ΄την Καβάλα. Απλά για να μην παρεξηγηθεί το post και έχουμε κακά ξεμπερδέματα!
2.Χρόνια Πολλά στον Nick Cave που έχει γενέθλια σήμερα και αν δεν κάνω λάθος παίζει σήμερα στην Αθήνα.

Tuesday, September 19, 2006

Sunflowers και γύρος (Νύχι)

-Τί έχεις πάθει με την ταπείνωση τελευταία; ήταν η λογική ερώτηση του Νίκου.
-Είναι κάτι που έκανε ένας γνωστός μου και απο τότε μου έχει κολλήσει.
-Δεν χρειάζεται πιστεύω να σε ρωτήσουμε λεπτομέρειες, ο Γιώργος ήταν σίγουρος
ότι ο Βασίλης θα τους εξέπλητε για άλλη μία φορά.
-Λοιπόν αυτός ο γνωστός μου, εάν είναι στην Τρίπολη θα κανονίσω συνάντηση.
Αυτός λοιπόν είναι πολύ κάφρος. Το θέμα είναι το εξής, έμεινε χωρίς να κάνει μπάνιο
γύρω στις 40 μέρες και μετά πήγε σε μία πουτάνα.
Και η εξήγηση του ήταν ότι ήθελε να την ταπεινώσει.
Έτσι και εγώ το είδα στο όνειρο μου. Όλα έχουν την εξήγηση τους, μην ανησυχείτε.
-Για συνέχισε τώρα με την γκόμενα. Ο Γιώργος άνοιξε μία μπύρα και ήπιε μία γερή γουλιά.
Ο Βασίλης ζήτησε και αυτός. Ο Γιώργος έβγαλε 2 μπύρες, τις άνοιξε και τις μοίρασε στον Βασίλη και τον Νίκο.
Ο Νίκος εντυπωσιασμένος επισήμανε: Κλασσικός Γιώργος, πάντα διορατικός σε σχέση με το αλκοόλ!
-Ρε μαλάκα αν μας σταματήσουν τώρα θα βαρέσει κόκκινα το μηχάνημα.
-Γάμησε τους ρε συ, δεν μας αγγίζουν αυτοί...
Ο Βασίλης γέλασε & σήκωσε το κουτάκι σε ένδειξη συμπαράστασης στα λεγόμενα του φίλου του.
-Ήταν απαίσια ρε σεις, απορώ πώς δεν ξύπνησα φωνάζοντας.
-Πιθανότατα επειδή αυτό ήθελες να δεις, του εξήγησε ο Νίκος.
-Δεν ξέρω αν ήταν αυτό που ήθελα αλλά στην αρχή ένιωθα υπέροχα,
εξομολογήθηκε ο Βασίλης.
Πώς είναι όταν ξέρεις ότι όλα πάνε κατ'ευχήν και συνεχίζεις με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση. Έτσι λοιπόν και εγώ προχώρησα παρακάτω. Δεν χρειαζόταν και πολύ προσπάθεια να με αηδειάσει. Δεν θα σταθώ στα βρώμικα μαλλιά, στις πληγές στο σώμα ούτε καν στα κιτρινοκαφέ δόντια της. Αυτό που μου έκανε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν τα μεγάλα, άκοπα, μαυρισμένα νύχια, τόσο των χεριών όσο και των ποδιών. Πως είναι στις ταινίες οι λυκάνθρωποι με τα καμπύλα μακριά νύχια. Έτσι ακριβώς.
Ο Νίκος δεν άντεχε άλλο έπρεπε να επέμβει:
-Ρε μαλάκα πώς αλλιώς θα κρατούσε αντίσταση, με αυτόν τον τρόπο γαντζωνόταν στα πλακάκια γιατί γλιστρούσαν!
Λίγα δεύτερα για να φανταστούν την σκηνή και μετά γέλιο μετα δακρύων!
Ύστερα απο το παρατεταμένο γέλιο λόγω και του αλκοόλ που είχε συσσωρευτεί μέσα τους ο Βασίλης συνέχισε:
-Το ευτυχές είναι ότι δεν κράτησε πολύ, τώρα να βλέπεις στο όνειρο σου ότι δεν γαμάς για πάνω απο 1 λεπτό είναι και λίγο γάμησε τα. Άσε που σε εκείνο το σημείο κατάλαβα ότι κάτι δεν πάει καλά αλλά σε ένα όνειρο πολλά πράγματα ξεχνιούνται εύκολα!
-Πως ακριβώς την ταπείνωσες ρε σύ, με το να την γαμήσεις για 60 δεύτερα; είπε ο Γιώργος
-Έχεις δίκιο. Ο στόχος μου ήταν αυτό που έκανα ακριβώς μετά. Όταν τελείωσα και ντύθηκα γύρισα την κοίταξα. Κατάλαβα ότι και αυτή το είχε ευχαριστηθεί το ίδιο με μένα. Απολύτως καθόλου! Απίστευτη ευχαρίστηση. Και πριν φύγω, για το τελικό μου χτύπημα βγάζω επιδεικτικά απο το πορτοφόλι μου ένα 5ευρω και της το πετάω.
"Για τον κόπο σου" της λέω! και τί κάνει η τύπισσα;
Βγάζει και μου δίνει 2 ευρώ ρέστα... ρε μαλάκες μου έδωσε ρέστα!
Ο Γιώργος δεν μπορούσε να κρατήσει τα δάκρυα του απ'τα γέλια.
Η ίδια κατάσταση επικρατούσε και με τον Νίκο μόνο που αυτός προσπαθούσε να επαναλάβει τα τελευταία λόγια του Βασίλη.
-2 ΕΥΡΩ ΡΕΣΤΑ!!!! φώναξε ο Βασίλης προσπαθώντας να ακουστεί πιο πολύ απο τα γέλια των φίλων του.
-Η περίπτωση είναι πολύ ενδιαφέρουσα και χαίρει ειδικής μεταχείρισης και ανάλυσης απο το επιτελείο μας! είπε ο Γιώργος με το κατάλληλο ύφος στον Νίκο.
Ο Νίκος συμφώνησε και πρόσθεσε:
"Για όλα υπάρχει εξήγηση φίλε Βασίλη, αλλά πρώτα φαγητό!"

Monday, September 18, 2006

Suicide by Bobby Gaylor

Animals don't have a choice. If they're not happy with their place in the world... too bad.
They have to live the life they've been given.
Humans, on the other hand, don't have to. We have a choice.
If you don't like your place in the world, you can get off anytime you want. Suicide.
That's right. You don't like the way your life's going, you don't like the way you are in the world, anything around you, you can check out anytime you like.
Animals aren't allowed that thought and believe me, if they were, they would use it.
There'd be a lot of dogs and cats, owned by assholes that live in high-rises, diving out the windows.
Zebras... if they even had remotely that thought would take a look at themselves and go,
"What the F*#K!" Black & white in a green & brown world... this blows.
I'm just gonna jump in the river....
I don't have a thumb to work a gun or hold a knife or even open a jar of pills.
I'm just gonna dive into the next lion's mouth. Why even bother?"
Now, monkeys have the opposable thumb so they could kinda do it the exact same way we do. Now, there's a bunch of people that say, "Oh, it's against the law".
Well, it's only against the law if you do a crappy job and get caught.
Other people say, "Oh, we should save them". Yeah, well you know what?
Not everybody wants to be saved. Not everybody should be saved.
And who are we to force our will upon them?
I mean, isn't that one of the joys about being a human?
Freedom of choice? Now, it's not all bad. Now, I'm not saying "Kill yourself".
But if you're gonna be an idiot and do it anyway, it's no sweat off of my back.
There's a lot of good that could come from it. A little bit of bad thrown in.

Some of the things:
A job will open... An apartment will become available...
There'll be more air for me...
They say there's two girls for every guy - if you're a man, there'll be four chicks for me... There'll be more Ketel One vodka for me...
There'll be one less idiot in line at the bank who gets up to the window without their F*#King slips filled out...
I won't ever have to go to the store to buy my favorite Salt & Vinegar Chips and have the clerk point at you and say, "They bought the last bag"....
You won't help change the McDonald's sign to a Hundred Billion Served...
You'll never get AIDS... You won't have to worry about calories ever...
No more, "Hey, does this make me look fat?"...
There'll be one less polluting human... You won't have to recycle...
There'll be one less car on the road... There'll be more Ring Dings for me...
Fifty or so chickens' lives will be spared...
Your fingers won't ever get red from eating pistachios...
You won't be forced to visit your Grandparents on Sundays anymore...
No more church... You'll be saying, "Hey, World - Kiss My Ass!"...
No more wet dreams about Supermodels...
No more Barry Manilow... Not for a few years anyway...
Wondering "Am I a loser?" will be a thing of the past...
Say good-bye to crappy Xmas presents from Aunts and Uncles...
You won't have to suffer through a Motley Crue reunion...
F*#K flossing and brushing... You'll never lose sleep over a pregnancy scare...
Adios, Acne... Worrying whether you fit in or not won't be on your brain...
See ya later, homework...
You'll never have to sit through another movie brought to you by the creators of South Park... School's out forever.... No more paying bills... You won't have to do chores...
You won't be able to run over toads with the lawnmower though...

You'll also miss McDonald's French Fries...
Bugs Bunny...
The amazing electrifying feeling that surges through your body when you kiss someone for the first time...
You won't be able to watch the letterbox director's cut of Jaws...
Candy... Living above ground... Pudding crust...
You'll miss the rush of getting your first apartment...
Getting to the point in your life where you can tell your parents to
"F*#K Off! I gotta make my own mistakes, you did"...
You'll miss sex - you'll miss thinking about it, looking for it, sex by yourself, sex with a partner, sex with multiple partners...
No more summer nights that seem to go on forever...
Roller coasters.... Naming your kid the name you always wanted...
Making a difference in the world...
You'll miss the experience and pleasure of Hallucinogenics...
Watching your neighbor's wife change clothes with her blinds open...
A lifetime of masturbating... Watching your favorite team sweep the series...
Music, you will definitely miss music...
Trying to sneak into your house drunk - three hours past your curfew...
You'll miss the blaze and glory of the 4th of July fireworks...
The taste of Captain Crunch...
If you're a boy, you'll miss the feeling the first time you reach up a girl's shirt...
If you're a girl, the feeling the first time you reach down a boy's pants...
You'll miss your favorite coat... Waffles with whipped cream and strawberries...
Beating your friends at video games...
You won't be around to see what shape & color the new marshmallow in Lucky Charms will be...
You'll miss the feeling you get reminiscing about your first love - thirty years after the fact... The joy of giving and receiving at Christmas...
Skinny dipping...
Getting stoned, reading Green Eggs & Ham & eating like a horse that got loose in the grain bin... Flying cars...
Hey, you were born, finish what you started!

Sunday, September 17, 2006

Βράδυ

Μάλλον δεν ήταν μία απο εκείνες τις μέρες αλλά σίγουρα ήταν ένα απο εκείνα τα βράδια. Θα μπορούσα πολύ απλά να καθόμουν σε ένα μαγαζί, να έπινα 5 μπύρες μέσα σε μισή ώρα, να πήγαινα αλλού και να συνέχιζα. Όχι όμως. Θα ήθελα να ήμουν απόψε σε μία μητρόπολη, στυλ Νέα Υόρκη, Λονδίνο ή Εδιμβούργο. Τότε ίσως θα ήξερα τί έπρεπε να κάνω, ή τουλάχιστον δεν θα μ'ένοιαζε. Τώρα όλα είναι δύσκολα. Θα έπρεπε να πάρω το πρωινό λεωφορείο για να πάω σπίτι, να ξερνούσα το αλκοόλ γύρω στις 3 και μετά να συνέχιζα με περισσότερο. Θα ξυπνούσα στο πεζοδρόμιο. Θα έπρεπε να με νοιάζει γιατί δεν απαντάει κανείς στα νοήματα μου. Ποιός είναι αυτός που με προσέχει; Όλοι μας δεν θέλουμε το ίδιο πράγμα; Άλλοι το βρήκαν, άλλοι νομίζουν ότι το βρήκαν και άλλοι ακόμα ψάχνουν ή ψάχνονται. Έπρεπε να το είχα καταλάβει απ'το μεσημέρι, η κιθάρα δεν ακουγόταν καλά!

Thursday, September 14, 2006

Κροκοδείλια δάκρυα

Εάν δεν ξέρετε τον Steve Irwin πιθανότατα δεν χάνεται και πολλά. Είναι ο λεγόμενος κροκοδειλάκιας και αντίθετα με την ταινία αυτός έκανε άπειρες μαλακίες με επικίνδυνα ζώα. Τραβούσε κροκόδειλους απο την ουρά ξάπλωνε επάνω τους και μια φορά με το ένα χέρι τάιζε τον κροκόδειλο και με το άλλο κρατούσε το νεογέννητο παιδί του. Δηλαδή όταν κάνεις τέτοια ζωή το σκέφτεσαι αλλιώς, πόσο τυχερός μπορεί να είναι κάποιος; Μία μαλακία δεν θα γίνει; Και έγινε στις 4 Σεπτέμβρη. Ενώ θα περίμενε κανείς να έχει σκοτωθεί απο κροκόδειλο ή κανένα ανακόντα ή μία βασιλική κόμπρα, όχι, πάει και τον τσιμπάει στο στήθος λέει ένα είδος δηλητηριώδους μπαρμπουνιού! Είναι δυνατόν, μια ζωή μέσα στους αλιγάτορες και να φύγεις απο ένα μπαρμπούνι. Ύψιστη αδικία! Αλλά αυτά έχει η ζωή. Οπότε προσοχή στις δηλητηριώδεις αγελάδες.

Wednesday, September 13, 2006

Ζήλεια

Για ποιόν ακριβώς λόγο αυτή η συγκεκριμένη λέξη έχει κολλήσει της τελευταίες μέρες στο μυαλό μου δεν ξέρω. Δεν έχω κάποιον συγκεκριμένο λόγο να ζηλεύω τον οποιονδήποτε την συγκεκριμένη φάση. Υπάρχει βέβαια και η πιθανότητα η παντελής έλλειψη ζήλειας να μου δημιουργεί αυτό το συναίσθημα έτσι ώστε εγώ να πρέπει να ανησυχήσω για κάτι ή κάπως έτσι τέλος πάντων. Η αλήθεια είναι ότι για πρώτη φορά ίσως ανησυχώ για την έλλειψη κάποιου συναισθήματος ή μάλλον για την ανάγκη ύπαρξης του συγκεκριμένου. Το οποίο βέβαια είναι άκρως παρεξηγημένο στην κοινωνία μας, όπως έχουμε διδαχθεί όλοι απο προσωπικά και μη παραδείγματα. Το ξέρω ότι δεν γίνομαι κατανοητός, έστω και ένα μικρό ποσοστό απο αυτά που λέω να βγάζουν νόημα τότε ίσως να βρίσκομαι στον σωστό δρόμο για την απόκτηση του συναισθήματος.

Friday, September 08, 2006

Sunflowers και γύρος (Τζένη)

Μόλις είχα ξυπνήσει και άνοιξα για λίγο την τηλεόραση. Όταν λέω λίγο εννοώ 5sec για να δώ που άφησα τις παντόφλες μου. Την έκλεισα και πήγα στο ψυγείο να πάρω μία μπύρα να πιώ. Τελευταία, γαμώτο!
Κάθησα λίγο σκεφτόμενος. Έπρεπε να πείσω τον εαυτό μου ότι είχα κάτι να κάνω. Άρχισε η εξεταστική και εγώ νοιώθω λες και έφυγα διακοπές. Το κλασσικό σε τέτοιες περιπτώσεις είναι να απασχολείς τον εαυτό σου με ανούσια πράγματα για να αποφύγεις το διάβασμα. Π.χ. σκούπισμα, πλύσιμο, καθάρισμα,PS,DVD κλπ. Όταν όμως έχεις να σκουπίσεις/καθαρίσεις/πλύνεις κάτι αιώνες, όταν δεν έχεις PS ούτε DVDκαι η TV χρησιμεύει για να βρίσκεις τις παντόφλες σου κάνεις κάτι άλλο. Η αλήθεια είναι μάγκες ότι όταν έχεις ένα μπουρδέλο κάτω απο το σπίτι σου δεν το σκέφτεσαι και πολύ πολύ. Το θεωρείς αμέσως Θείο δώρο.
Ο Νίκος έπρεπε να επέμβει:
-Κάτσε ρε Μπίλυ, απ'τη μία μας λές ότι είναι Θείο δώρο και κουραφέξαλα και απ'την άλλη προχθές μας έλεγες ότι αυτές οι γυναίκες είναι καταπιεσμένες και δεν το θεωρείς σωστό κλπ.
-Ναι ρε μαλάκα, αφού έχω ξεπαραδιαστεί. Οι άλλοι τα πίνουν και γλεντάνε κάθε μέρα, και εγώ ένα Σαββάτο κατεβαίνω στο ισόγειο και μένω ταπί. Είναι καθαρά οικονομικό το θέμα.
-Εσύ τώρα τί γελάς ρε;
Ο Γιώργος απόρησε που το γέλιο του προκάλεσε τέτοια αντίδραση απο τον Νίκο.
-Γιατί ρε πειράζει;
-Ναι ρε, αφού ο άλλος είναι ανισσόροπος. Δεν ακούς τί λέει; Μου έσπασε τ'αρχίδια. Πάω μπουρδέλο δεν πάω. Γαμάω δεν γαμάω. Άντε και ΓΑΜΗΣΟΥ Μπιλάκο!!!
Τρελό γέλιο και απ'τους τρεις.
-Λοιπόν συνεχίζω με το όνειρο. Βέβαια ότι είπα μέχρι τώρα στο όνειρο γίναν σε ένα λεπτό αλλά επειδή σας αρέσει τόσο πολύ θα το ξεφτιλίσω.
Το λοιπόν αποφάσισα να κατέβω στο μπουρδέλο. Η εμφάνιση μου δεν έκανε αίσθηση στον κόσμο που περίμενε, το γεγονός ότι φορούσα μόνο το σώβρακο μου δεν πτόησε κανέναν. Αμέσως σκέφτηκα ότι οφείλεται στην άνεση που είχα με τον χώρο. Έδινα την εντύπωση ότι μου ανήκε. Η Τζένη ήταν στην υποδοχή.
Approximate height of Jenny: 182cm without shoes, 195cm equipped with shoes.
Δικό μου ύψος 170cm, καλά καλά 165cm. Οπότε είχαμε μία μικρή διαφορά την οποία η Τζένη κάλυψε με μία υπόκλιση προς την μεριά μου. Εγώ εισέπραξα ένα φιλί/γλύψιμο στο αυτί και μία ιδέα απ'το στήθος της.
-Καλώς τον Βασίλη. Τί μπορούμε να κάνουμε για σένα;
-Λοιπόν my sweet Jenny. Το πήρα απόφαση. Ήρθε η ώρα να σταματήσω τις επισκέψεις στον οίκο σας.
-Γιατί γλυκέ μου; Είμαι σίγουρη ότι μπορώ να σε κάνω να αλλάξεις γνώμη. Αφού γουστάρεις ρε σύ!
Τώρα πώς κατάφερε και άλλαξε 5 φορές τον ναζιάρικο τόνο της φωνής της μέσα σε μία πρόταση δεν κατάλαβα. Επίσης η Τζένη μπορούσε απλά να μου το ζητήσει, και εγώ θα υπάκουα. Αλλά δεν το έκανε, περίμενε να της εξηγήσω.
Άλλο πράγμα να ζητάς απ'τη γκόμενα σου να χωρίσετε και άλλο να λες στην πουτάνα σου ότι δεν μπορείς άλλο.
-Λοιπόν Τζένη δεν έχω χρόνο να εξηγήσω αλλά πιθανότατα θα φύγω στην Κούβα με το κόμμα για να μαζέψω ζαχαρότευτλα.
-Αχ τί καλά! λες και κατάλαβε τί της είπα.
-Τζένη αυτό που θέλω απο σένα είναι να μου δώσεις κάτι ιδιαίτερο σήμερα. Κάτι αναπάντεχο. Θέλω το χειρότερο δωμάτιο με την πιο βρωμιάρα γυναίκα που έχεις. Σοβαρολογώ όμως, το δωμάτιο πρέπει να είναι πολύ χάλια και η γυναίκα να ανταπεξέρχεται στις απαιτήσεις ενός τέτοιου δωματίου.
-Απίστευτο Βασίλη! Δεν περίμενα ότι θα έρθει αυτή η στιγμή, φυλούσαμε αυτό το δωμάτιο μόνο για σένα.
Την συγκεκριμένη την ψάχναμε 2 χρόνια και σε περίμενε. Κάθε βράδυ ερχόταν με την ελπίδα ότι θα έρθεις αλλά μάταια. Ακολούθησε με.
Ακολούθησα την Τζένη στον διάδρομο και απο την πίσω πόρτα βγήκαμε στο στενάκι πίσω απο την πολυκατοικία. Μπήκαμε στην ακριβώς δίπλα πόρτα την οποία ξεκλείδωσε η Τζένη.
Είμασταν μέσα σε ένα στενό διάδρομο στο τέλος του οποίου υπήρχε μία πόρτα με αλυσίδα και λουκέτο.
-Την κλειδώνουμε κάθε βράδυ. Η γυναίκα είναι μέσα, περιμένει.
Κοίταξα την Τζένη και χαμογέλασα. Μου έδωσε τα κλειδιά απ'το λουκέτο.
-Κερνάει το κατάστημα, είπε και πήγε προς την πόρτα.
Πριν φύγει γύρισε και με κοίταξε για τελευταία φορά.
-Γιατί αυτή τη συγκεκριμένη;
-Θέλω να την ταπεινώσω, είπα και ξεκλείδωσα το λουκέτο.

Wednesday, September 06, 2006

Sunflowers και γύρος (Το Σπίτι)

Ο Γιώργος παρατηρούσε το ηλιοβασίλεμα καθώς κατευθύνονταν προς την Τρίπολη μαζί με τον Νίκο και τον Βασίλη.
Είχαν επισκεφτεί ένα φιλαράκι τους στην Μονεμβασιά, ανέβηκαν στο κάστρο όπου ήπιαν το καφεδάκι τους, ήπιαν ουζάκι δίπλα στο κύμα και επέστρεφαν στην Τρίπολη για να μείνουν στο σπίτι του Βασίλη.
Η διαδρομή ήταν μεγάλη αλλά φρόντισαν με την αγορά μιάς σαμπάνιας, δυο τρία μπουκαλάκια ούζο και την κατανάλωση τους κατα τη διάρκεια του ταξιδιού να γίνει το ταξίδι άκρως ευχάριστο.
-Ξαναπές το όνειρο με την πουτάνα ρε Μπιλάκο.
-Γάμησε με ρε μαλάκα, να πούμε κάτι άλλο να ανεβάσουμε το επίπεδο.
Ο Νίκος τρελαινόταν κάθε φορά που άκουγε την ιστορία του Βασίλη.
-Έλα ρε Μπιλάκο! είπαν με μία φωνή οι δυό τους.
Ο Βασίλης δεν μπορούσε να αποφύγει την αφήγηση. Πήρε το σοβαρό του ύφος και ξεκίνησε.
-Ακούστε λοιπόν αγαπητοί συνεπιβάτες. Η ιστορία μου είναι άκρως διδακτική και μπορείτε να πείτε ότι θυσιάστηκα εν γνώσει μου για το καλό της ανθρωπότητας. Το σπίτι όπου διέμενα ώς φοιτητής βρίσκεται σε ένα σοκάκι κάπου στην Αθήνα. Η ιδιαιτερότητα του διαμερίσματος είναι ότι μοιραζόταν την ίδια είσοδο με ένα μπουρδέλο.
Όπως ακριβώς στην πραγματικότητα έτσι και στο όνειρο, το σπίτι ήταν στον 1ο όροφο και το μπουρδέλο στο ισόγειο. Πολλές φορές η ανάγκη και η ανικανότητα μου στις σχέσεις με το αντίθετο φύλο με οδήγησαν στο ισόγειο. Δηλαδή πως αλλιώς να το πώ, τα μπουρδέλα είναι φτιαγμένα για άτομα σαν εμένα.
Σ'αυτό το σημείο ο Γιώργος έφερε την κλασσική αντίδραση σε τέτοιες δηλώσεις.
Πάντα πίστευε ότι ένα άτομο με το πνεύμα, το χιούμορ και την ιδιοσυγκρασία του Βασίλη δεν υπήρχε περίπτωση να μην μπορεί να ρίξει γκόμενα. Βέβαια το ίδιο πίστευε και ο Βασίλης για τον Γιώργο, επειδή ο Γιώργος έβλεπε τον εαυτό του όπως ο Βασίλης βλέπει τον δικό του εαυτό. Δηλαδή με τον χειρότερο τρόπο.
Και οι δυο είχαν πρόβλημα στην προσέγγιση. Ο Γιώργος πίστευε ότι δεν έχει στυλ, στο ντύσιμο, στο φέρσιμο κλπ. Ο Βασίλης πίστευε ότι δεν ήταν αρκετά όμορφος για να ορμήσει όπου γουστάρει. Αντίθετα ο Νίκος, που ήταν ο λογικός στην παρέα σ'αυτά τα θέματα τουλάχιστον, έβλεπε ότι δεν υπήρχε κάποιο ουσιώδες πρόβλημα στην όλη φάση και αποφάσισε να τα ισοπεδώσει όλα.
-Εμένα όταν μου αρέσει κάποια την πλησιάζω και της το λέω. Με τρόπο βέβαια χωρίς καφρίλες και εξυπνάδες. Απλά πράγματα.
-Απλά πράγματα. Επανέλαβε ο Γιώργος και αφού κατέβασε μια γερή γουλιά απ'την σαμπάνια, την έδωσε στον Βασίλη.
-Πιές και λέγε κάφρε.
Ο Βασίλης κόντεψε να ρίξει τη μισή σαμπάνια στο πίσω κάθισμα καθώς ο Νίκος πήρε λίγο απότομα την στροφή.
-Ρε μαλάκα κόψε λίγο αν θες να ακούσεις την ιστορία και βάλε κανα cd να ακούσουμε.
Ο Νίκος διάλεξε Διάφανα Κρίνα ως soundtrack και ο Βασίλης συνέχισε...

Έφυγε ο τρισμέγιστος!

Τελικά δεν υπάρχει Θεός σ'αυτό το σύμπαν... Να μας στερήσει απο τον θεό τον ένα και μοναδικό Σουγκλάκο έτσι απλά! Είναι άδικο σας λέω, άδικο. Τέλος πια σε επικά αριστουργήματα όπως "Τα Καθάρματα". Ήρθε το τέλος του trash, κρίμα.

Tuesday, September 05, 2006

Sprung

I’ve reached that point again
There’s decisions to be made
Prioritise and organise
Foundations for the future

Well I’ve seen it all before
Feels like a previous life
I got it wrong back then
This time I’ve got to get it right

They didn’t believe me then
They won’t believe me now
They won’t believe me
Anyhow

A fearless, reckless life
Can have consequences
But still I’d rather feel something
I’d rather take my chances

They didn’t believe me then
They won’t believe me now
You’re on your own
Don’t take it lying down
Don’t take it lying down

Saturday, September 02, 2006

Καλαθόσφαιρα

Πολύ όμορφη μέρα σήμερα και ελπίζουμε σε μία ομορφότερη Κυριακή. Όμως η κλασσική ελληνική μαλακία στον εγκέφαλο δεν λέει να φύγει και δυστυχώς αυξάνεται. Με ρώτησε κανείς εμένα εάν με ενδιαφέρει η άποψη και τα συγχαρητήρια των απανταχού πολιτικών της χώρας μας. Τί σημασία έχει αν είναι εκλογές και όλοι προσπαθούν να πάρουν μερίδιο στην νίκη. Να αφήσουν τους πραγματικούς πρωταγωνιστές να μιλήσουν αν και ότι είχαν να πουν το είπαν μέσα στον αγώνα. Τώρα πλέον τα κανάλια περιμένουν την επανεμφάνιση του άρχοντα Χριστόδουλου σε μία ακόμη παρωδία βράβευσης. Ίσως να βάλουν μυαλό τώρα αν και χλωμό το κόβω. Και επιτέλους ο μύθος της Αμερικάνικης υπερομάδας πρέπει να σταματήσει. Μία ήταν η dream team και έφυγε. Όταν όλος ο υπόλοιπος κόσμος είναι μαζί σου και εναντίον των ΗΠΑ, μήπως θα έπρεπε να αναρωτηθούν γιατί συμβαίνει αυτό; Αλήθεια, η Μπεζαντάκου τί έχει να πει για την επιτυχία;